Translate

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Αγία Εβδομάδα


Κυριακή των Βαΐων
(Το βράδυ τελείται ο Όρθρος της Μ. Δευτέρας)
Την Κυριακή των Βαΐων εσπέρας  τελείται η ακολουθία του Νυμφίου. Νυμφίος είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός του οποίου την εικόνα, φορώντας την χλαμύδα την κόκκινη, το αγκάθινο στεφάνι και κρατώντας το καλάμι παρουσιάζεται στο κέντρο των Ιερών Ναών.  Κι εμείς ψέλνομαι το «Ιδού ο Νυμφίος Έρχεται εν τω μέσω της νυκτός…». 

Την ημέρα αυτή μας φέρνει σαν παράδειγμα η Εκκλησία μας τον Πάγκαλο Ιωσήφ (ο προτελευταίος υιός του Ιακώβ), η ζωή του οποίου προεικονίζει τη ζωή του Χριστού. 

Είναι γνωστή η ιστορία του Παγκάλου Ιωσήφ από την Παλαιά Διαθήκη όπου τα αδέλφια του οδηγημένα από ζήλια προσπάθησαν να τον εξοντώσουν ρίχνοντας τον μέσα στο πηγάδι. Μετά όμως, για να μην έχουν τύψεις ότι τον σκότωσαν, τον πώλησαν σαν δούλου σε κάτι βεδουίνους που πήγαιναν στην Αίγυπτο. Εκεί οι βεδουίνοι τον πώλησαν με τη σειρά τους σε ένα πλούσιο άρχοντα της Αιγύπτου, τον Πετεφρή ο οποίος συμπάθησε την τιμιότητα του Ιωσήφ.

Παρόλα αυτά, η γυναίκα του Πετεφρή ήθελε να ρίξει τον Ιωσήφ στο κρεβάτι μαζί της. Ο Ιωσήφ αντιστέκεται και αρνείται να πάει με τη γυναίκα του Πετεφρή. «Πως μπορώ να αμαρτήσω; Με βλέπει ο Θεός!» Η γυναίκα όμως του Πετεφρή ψευδός κατηγόρησε τον Ιωσήφ ότι πήγε μαζί της με αποτέλεσμα να ρίξουν τον Ιωσήφ στη φυλακή. Εκεί ο Ιωσήφ ερμηνεύει τα όνειρα του Φαραώ και σαν αποτέλεσμα δοξάζεται και τιμάται! Έτσι μας δείχνει και εμάς παράδειγμα προς μίμηση στη ζωή μας. Επίσης η Εκκλησία μας προβάλλει την άκαρπη συκιά που ξεράθηκε εξ’ αιτίας ακριβώς αυτής της ακαρπίας της!! Και εμείς οι άνθρωποι πολλές φορές συμπεριφερόμαστε σαν τα άκαρπα δέντρα…χωρίς ουσία και έργα ΑΡΕΤΗΣ!

Μεγάλη Δευτέρα
(Το βράδυ τελείται ο Όρθρος της Μ. Τρίτης)
Την Μεγάλη Δευτέρα το βράδυ τελείται η ακολουθία του Νυμφίου ενώ η Εκκλησία, μάς υπενθυμίζει την παραβολή των Δέκα Παρθένων.  5 ήταν φρόνιμες και 5 μωρές!! Το βασικό μήνυμα της παραβολή είναι ότι το τέλος της επίγειας ζωής μας παραμένει άγνωστο. Γι αυτό χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι σε κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας. Να βάλουμε στην άκρη τις βιοτικές μας μέριμνες «Μή μείνουμε έξω του Νυμφώνος Χριστού». Επίσης η Εκκλησία μας προβάλλει και την παραβολή των ταλάντων…κι εμείς θα πρέπει να αξιοποιήσουμε σωστά κάθε τάλαντο-χάρισμα του Θεού προς σωτηρία των ψυχών μας, προς δόξα του Θεού και διακονία των ανθρώπων.


Μεγάλη Τρίτη
(Το βράδυ τελείται ο Όρθρος της Μ. Τετάρτης)
Την Μεγάλη Τρίτη το βράδυ τελείται η ακολουθία του Νυμφίου ενώ η Εκκλησία, μάς υπενθυμίζει δύο πρόσωπα: την αμαρτωλή γυναίκα και τον Ιούδα ο οποίος από μαθητής έγινε προδότης.  Η πόρνη γυναίκα μετανοημένη έρχεται να αλείψει μύρα τα άχραντα πόδια του Χριστού μας εκδηλώνοντας έτσι την μετάνοια της. Ο Ιούδας κυριαρχημένος από την φιλαργυρία του, προδίδει τον Κύριο για 30 αργύρια!! Και εμείς με τον τρόπο της ζωής μας ΄προδώνουμε΄ τον Χριστό. Γι αυτό, ας προσεγγίσουμε με μετάνοια ειλικρινή το Χριστό…η ζωή μας να προσαρμοστεί με το θέλημά Του, όχι με το δικό μας ή το θέλημα του Κόσμου!!!


Μεγάλη Τετάρτη
(Το βράδυ τελείται ο Όρθρος της Μ. Πέμπτης)
Την Μεγάλη Τετάρτη το απόγευμα τελείται το μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου. Ο Ιερέας μας σταυρώνει με αγιασμένο λάδι το οποίο γίνεται εις ίαση ψυχής και σώματος!  Αμαρτίες μικρές τις οποίες πιθανόν να έχουμε ξεχάσει να εξομολογηθούμε συγχωρούνται – όχι όμως σοβαρά αμαρτήματα ή αμαρτίες που σκόπιμα αποκρύψαμε στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Επίσης μετά τελείται η ακολουθία του Νιπτήρα.

Τέσσερα γεγονότα προβάλλονται από την Αγία μας Εκκλησία:
(1)     ανάμνηση του Χριστού που έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του και με το γεγονός αυτό μας διδάσκει την ταπείνωση
(2)     ανάμνηση του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή η παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, Το Μυστήριο των Μυστηρίων
(3)     η προδοσίας του Ιούδα καθώς επίσης
(4)     η προσευχή του Κυρίου μας στον κήπο της Γεθσημανή.


Μεγάλη Πέμπτη
Την Μεγάλη Πέμπτη πρωί τελείται η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου εις ανάμνησιν του Μυστικού Δείπνου. Η κατανυκτική αυτή Θεία Λειτουργία και οι υπέροχοι ύμνοι μας ανεβάζουν στο υπερώο των Ιεροσολύμων, συνδαιτυμόνες του Θεανθρώπου Χριστού και της όλης Εκκλησίας.
Την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ τελείται η ακολουθία των Παθών, δηλαδή ο όρθρος της Μ. Παρασκευής. Σε αυτή την ακολουθία έχουμε την ανάμνηση της σύλληψης, δίκης, μαστιγώματος, χλευασμού και σταύρωσης του Χριστού.
Κατά την ακολουθία των Παθών διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια που εξιστορούν τα γεγονότα των Παθών και της Σταύρωσης του Κυρίου. Βλέποντας το βάθος των παθημάτων Του, να βεβαιωθούμε για μια ακόμη φορά για την παντοδυναμία και την άπειρη αγάπη Του και να δοξάσουμε το Σταυρό και το Άχραντο Πάθος Του.
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…»

Μεγάλη Παρασκευή
Επιτάφιος
Την Μεγάλη Παρασκευή (πρωί) τελούνται οι Μεγάλες Ώρες. Κατά την ακολουθία των Μεγάλων Ωρών, σε κάθε Ώρα διαβάζεται και ένα Ευαγγέλιο που εξιστορεί τα γεγονότα της Σταύρωσης και της Ταφής του Κυρίου. 
Τι άλλο μπορεί να κάνει ο άνθρωπος, που συναισθάνεται το τι έγινε στο Γολγοθά το πρωί της Μ. Παρασκευής, από το να κλάψει συντετριμμένος, καθώς βλέπει το Λυτρωτή του «κρεμάμενον επί σταυρού» με συντροφία δύο ληστές και ένα ατέλειωτο πλήθος ανθρώπων που των κορόιδευε; Ας αναλογιστούμε το πάθος του Κυρίου και ας προσπαθήσουμε να το ακολουθήσουμε στο ελάχιστο.
Αμέσως μετά τις Ώρες τελείται ο Μέγας Εσπερινός όπου γίνεται και η Αποκαθήλωση. Την ώρα που διαβάζεται το Ευαγγέλιο βγαίνει από το Ιερό ο Ιερέας κρατώντας λευκό σεντόνι, κατεβάζει τον σταυρωμένο Χριστό από τον σταυρό, τον τυλίγει με το λευκό σεντόνι και τον βάζει πάνω στην Αγία Τράπεζα. Ο Ιερέας συμβολίζει τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας, που ήταν κρυφός μαθητής του Χριστού και ο οποίος μαζί με τον Νικόδημο ζήτησαν να πάρουν το σώμα του Κυρίου να το ενταφιάσουν, αφού πρώτα το άλειψαν με μύρα.
Μετά γίνεται η λιτάνευση και τοποθέτηση του επιταφίου.
Το βράδυ, τελείται ο Όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου. Ο Κύριος κατεβαίνει στον Άδη. Τον νικά και ελευθερώνει τις ψυχές των νεκρών. Οι πιστοί ψάλλουμε μπροστά στον Επιτάφιο τα εγκώμια και καρτερούμε την Ανάσταση!

Μέγα Σάββατο
Το Μέγα Σάββατο το πρωί τελείται ο εσπερινός της μεγάλης και κοσμοσωτηρίου εορτής του Πάσχα. Η ακολουθία έχει αναστάσιμο και πανηγυρικό χαρακτήρα και αποτελεί εισαγωγή στην Ανάσταση (γι αυτό και ο λαός την ονομάζει και «πρώτη Ανάσταση»). Με πόθο ψάλλουμε το «Ανάστα ο Θεός κρίνον την γήν...». Στην πατρίδα μας συνηθίζεται και πέφτουν τα μαύρα όπως λέμε...δεν είναι όμως Ανάσταση ακόμα.

Σημειώνεται ότι το Μέγα Σάββατο είναι το μοναδικό Σάββατο του χρόνου που ΔΕΝ τρώμε λάδι. Είναι αυστηρή νηστεία!

Κυριακή του Πάσχα
Η εορτή των εορτών. Ο Κύριος, που σταυρώθηκε για εμάς, αναστήθηκε και μας έσωσε από την δουλεία του διαβόλου και της αμαρτίας. Και μας οδηγεί από το θάνατο στη ζωή. Τα μεσάνυχτα του Μ. Σαββάτου, με χαρά ψάλλουμε το «Χριστός Ανέστη» και συμμετέχουμε μέχρι τέλους στην αναστάσιμη Θεία Λειτουργία...την πιο σύντομη και πιο ωραία Θεία Λειτουργία του Χρόνου!!

Ας μην την χάσουμε αδελφοί, διότι δυστυχώς υπάρχει η κακή συνήθεια ο κόσμος μετά το Χριστός Ανέστη να φεύγει από την εκκλησία και να πηγαίνει να φάει τη σούπα και τα κόκκινα αυγά του!! Ούτε η σούπα ούτε τα αυγά θα φύγουν από τη θέση τους...μας περιμένουν. Να χάσουμε όμως την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία είναι μέγα σφάλμα!!

Καλή Ανάσταση

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Μια ωραία ιστορία από τον Γέροντα Παϊσιο

Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται.

Ενώ προσευχόταν ο ασκητής να του αποκαλύψει ο Θεός το μυστήριο, άκουσε φωνή που του έλεγε:
- Μη ζητάς εκείνα που δε φτάνει ο νους σου και η δύναμη της γνώσης σου. Ούτε να ερευνάς τα απόκρυφα, γιατί τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. Αλλά, επειδή ζήτησες να μάθεις, κατέβα στον κόσμο και κάθισε σ' ένα μέρος και πρόσεχε αυτά που θα δεις, για να καταλάβεις από τη μικρή αυτή δοκιμή, ένα μικρό μέρος από τις κρίσεις του Θεού.

Θα γνωρίσεις τότε άτι είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική διακυβέρνηση του Θεού για όλα.
Ο γέροντας, όταν τ' άκουσε αυτά, κατέβηκε με πολλή προσοχή στον κόσμο κι έφτασε σ' ένα λιβάδι που το διέσχιζε ένας πολυσύχναστος δρόμος. Εκεί κοντά ήταν μία βρύση κι ένα γέρικο δέντρο, στην κουφάλα του οποίου μπήκε ο γέροντας και κρύφτηκε καλά.
Μετά από λίγο πέρασε ένας πλούσιος πάνω στο άλογό του. Σταμάτησε για λίγο στη βρύση, για να πιει νερό και να ξεκουραστεί.
Αφού ξεδίψασε, έβγαλε από την τσέπη του ένα πουγκί με εκατό φλουριά και τα μετρούσε. Όταν τελείωσε το μέτρημα, θέλησε πάλι να τα βάλει στη θέση τους.
Χωρίς όμως να το καταλάβει, το πουγκί έπεσε στα χόρτα. Έφαγε, ξεκουράστηκε, κοιμήθηκε και μετά καβαλίκεψε το άλογο κι έφυγε χωρίς ν' αντιληφθεί τίποτα για τα φλουριά.

Μετά από λίγο ήρθε άλλος περαστικός στη βρύση, βρήκε το πουγκί με τα φλουριά, το πήρε κι έφυγε τρέχοντας μέσ' απ' τα χωράφια. Πέρασε λίγη ώρα και φάνηκε άλλος περαστικός. Κουρασμένος, όπως ήταν, σταμάτησε κι αυτός στη βρύση, πήρε λίγο νεράκι, έβγαλε και λίγο ψωμάκι από ένα μαντήλι και κάθισε να φάει.
Την ώρα, που ο φτωχός εκείνος έτρωγε, φάνηκε ο πλούσιος καβαλάρης εξαγριωμένος, με αλλοιωμένο το πρόσωπο από οργή, και όρμισε επάνω του. Με θυμό φώναζε να του δώσει τα φλουριά του. Ο φτωχός, μη έχοντας ιδέα για τα φλουριά, διαβεβαίωνε με όρκους πως δεν είδε τέτοιο πράγμα. Εκείνος όμως, όπως ήταν θυμωμένος, άρχισε να τον δέρνει και να τον χτυπά, μέχρι που τον θανάτωσε. Έψαξε μετά όλα τα ρούχα του φτωχού, δεν βρήκε τίποτα και έφυγε λυπημένος.

Ο γέροντας εκείνος τα έβλεπε όλα αυτά μέσα απ' την κουφάλα και θαύμαζε.
Λυπόταν πολύ κι έκλαιγε για τον άδικο φόνο που είδε και προσευχόμενος στον Κύριο, έλεγε:
- Κύριε, τι σημαίνει αυτό το θέλημά Σου; Γνώρισε μου, Σε παρακαλώ, πώς υπομένει η αγαθότητα Σου τέτοια αδικία. ?λλος έχασε τα φλουριά, άλλος τα βρήκε κι άλλος άδικα φονεύθηκε!
Ενώ ο γέροντας προσευχόταν με δάκρυα, κατέβηκε ο ?γγελος Κυρίου και του
είπε:
- Μη λυπάσαι, γέροντα, ούτε να σου κακοφαίνεται και να νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται τάχα χωρίς θέλημα Θεού. Αλλά άπ' αυτά πού συμβαίνουν, άλλα γίνονται κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση κι άλλα κατά οικονομία. ?κουσε λοιπόν:
Αυτός που έχασε τα φλουριά είναι γείτονας εκείνου που τα βρήκε. Ο τελευταίος είχε ένα περιβόλι αξίας εκατό φλουριών. Ο πλούσιος, επειδή ήταν πλεονέκτης, τον εξανάγκασε να του το δώσει για πενήντα φλουριά. Ο φτωχός εκείνος, μη έχοντας τι να κάνει, παρακαλούσε το Θεό να κάνει την εκδίκηση.

Γι' αυτό και οικονόμησε ο Θεός και του τα έδωσε διπλά.
Εκείνος, πάλι, ο φτωχός, ο κουρασμένος, που δεν βρήκε τίποτα και φονεύτηκε άδικα, είχε κάνει μια φορά φόνο. Μετανόησε όμως ειλικρινά και σ' όλη την υπόλοιπη ζωή του τα έργα του ήταν χριστιανικά και θεάρεστα. Διαρκώς παρακαλούσε το Θεό να τον συγχωρέσει για το φόνο που διέπραξε και συνήθιζε να λέει: «Θεέ μου, τέτοιο θάνατο πού έδωσα, ίδιο να μου δώσεις!». Βέβαια, ο Κύριός μας τον είχε συγχωρέσει από την πρώτη στιγμή πού εκδήλωσε τη μετάνοιά του.

Συγκινήθηκε όμως ιδιαίτερα από το φιλότιμο του παιδιού του, το οποίο όχι μόνο φρόντιζε για την τήρηση των εντολών του, αλλά ήθελε και να πληρώσει για το παλιό του φταίξιμο. Έτσι δεν του χάλασε το χατίρι, επέτρεψε να πεθάνει με βίαιο τρόπο - όπως του το είχε ζητήσει - και το πήρε κοντά Του, χαρίζοντας του μάλιστα και λαμπρό στεφάνι γι' αυτό του το φιλότιμο!
Ο άλλος, τέλος, ο πλεονέκτης, που έχασε τα φλουριά κι έκανε το φόνο, θα κολαζόταν για την πλεονεξία και τη φιλαργυρία του. Το άφησε λοιπόν ο Θεός να πέσει στο αμάρτημα του φόνου για να πονέσει η ψυχή του και να έρθει σε μετάνοια. Με την αφορμή αυτή αφήνει τώρα τον κόσμο και πάει να γίνει καλόγερος!

»Λοιπόν, πού, σε ποια περίπτωση, βλέπεις να ήταν άδικος ή σκληρός και άπονος ο Θεός; Γι' αυτό στο εξής να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού, γιατί Εκείνος τις κάνει δίκαια και όπως ξέρει, ενώ εσύ τις περνάς για άδικες.
Γνώριζε επίσης ότι και πολλά άλλα γίνονται στον κόσμο με το θέλημα του Θεού για λόγους που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Κι έτσι το σωστό είναι να λέει ο καθένας: «Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.» (Ψαλμ. ΡΙΗ, 137).

Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης

 

Δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται.............

Η πιο κάτω ιστορία λέχθηκε από τον πάτερ Νεκτάριο Βιτάλη από το Λαύριο σε μια καρκινοπαθή για να την εμψυχώσει και συνάμα να την παρηγορήσει.
«Κάποτε είχαν κατέβει στη Γη δύο άγγελοι με ανθρώπινες μορφές. Περπατούσανε για ώρες και τους έπιασε η νύκτα, οπότε έπρεπε να βρουν ένα κατάλυμα για να περάσουν τη νύκτα και το πρωί να συνεχίσουν την οδοιπορία τους. Κτύπησαν την πόρτα σ’ ένα σπίτι και τους άνοιξε κάποιος κύριος που φάνηκε στη συνέχεια ότι ήτανε πλούσιος, όχι όμως και στην καρδιά. Τους πέταξε σ’ ένα υπόγειο και τους έδωσε ένα κομμάτι ξερό ψωμί να φάνε. Το πρωί που ξύπνησαν ο άγγελος με το ανώτερο αξίωμα είδε μια τρύπα σ ένα τοίχο του σπιτιού του πλουσίου κυρίου και την έκλεισε. Συνεχίσανε την οδοιπορία τους και όταν βράδιασε πάλι κτύπησαν την πόρτα σ’ ένα σπίτι από το οποίο είχε ανοίξει ένας φτωχός βιοπαλαιστής. Τους περιποιήθηκε άψογα, μέχρι και που τους έδωσε το κρεβάτι του να κοιμηθούν οι «παράξενοι» επισκέπτες και αυτός με τη γυναίκα του κοιμήθηκαν στο πάτωμα. Όταν ξύπνησαν το πρωί είδαν το φτωχό άνθρωπο με τη γυναίκα του να κλαίνε που ψόφησε η αγελάδα τους η οποία τους έδινε γάλα. Τότε ο κατώτερος στο αξίωμα άγγελος ρώτησε τον ανώτερο γεμάτος απορία γιατί ενώ ο πλούσιος κύριος δεν τους συμπεριφέρθηκε καθόλου καλά του είχε κλείσει την τρύπα επάνω στον τοίχο και του φτωχού οικογενειάρχη άφησε την αγελάδα του να ψοφήσει που τόσο πολύ την είχε ανάγκη. Τότε ο ανώτερος άγγελος του απάντησε ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. Στην περίπτωση του πλούσιου ανθρώπου, η τρύπα που έκλεισε ο άγγελος ήταν γεμάτη χρήματα αλλά του την έκλεισε να μην τα βρει γιατί δεν του άξιζε. Ενώ στην περίπτωση του φτωχούλη, ο Θεός θα έπαιρνε τη γυναίκα του και ο άγγελος Τον παρακάλεσε να του πάρει την αγελάδα αντί τη σύζυγο. Και ο Θεός εισάκουσε την παράκληση του αγγέλου. 

ΥΓ: Πληροφοριακά ο π. Νεκτάριος Βιτάλης θεραπεύθηκε θαυματουργικά από τον Άγιο